Abd-Allah

Sen hep gül, gül ki kainatta gülsün. Bak bahar geldi çocuk!.. Sen benim yüreğimdeki baharsın. Sen ağlayınca, sen kırılınca yüreğim buz tutuyor. Buz yanıkları karartıyor yüreğimi. Sen hep gül çocuk!..

Çocuklara muştular salalım umuda, barışa, sevgiye dair. Çocuklar bizim baharımız. Gönüllerimizde yeşersin, çiçeklensin boy atsın çocukluğun umutları, hayâlleri. Çocuk yüreklerinde kanalım insanlığa. Çiçekler çıksın yüreğimizden rengarenk. Çocuk gözleriyle bakalım dünyaya.. Bakın siyah, beyaz, gri köşelerden nasıl kurtuluyor ruhumuz. Labirentlere hapsedilmiş, çıkmaz sokakta sıkışmış kalmış insanlığımıza kanat takıyoruz. Çocukların kanatlarında hür maviliklere kanat çırpıyoruz.

Sen hep gül çocuk!. Korkusuzca gül, hiçbir karanlık gölge düşmesin yüzüne. Nurun aydınlığına gark ol. Hep aydınlansın yüzün. Senin yüzün insanlığımıza güneş olsun. Biz yanalım senin için çocuk. Yeter ki sen hep gül. Umut dolu yarınlara güvenle bak. Biz senin için yokluk çekelim, sen varlığa kavuş. Senin için ağrısın başlarımız, yansın yüreklerimiz. Sen hep güvende ol.

Sen hep gül çocuk. Güller içinde gül. Güle giden dikenleri biz çıkaralım, biz kanayalım. Sen güllerle gül çocuk! Sen güldükçe baharla muştulanacak yüreğimiz, insanlığımız. Bütün kaygılardan azade kıl ruhunu. Sen sağlam adımlar attıkça gelecek baharlar da umut çiçekleri açacak. Her varlığımız sende başlıyor, sende bitiyor çocuk. Sen bizim yaşayamadığımız baharların umudusun. Biz sende yaşayacağız çocuk.

Sen hep gül çocuk!. Demiştim ya sana, sen bizim yarınlarımızsın diye. Sen bizim hasret kaldığımız insanlığımızsın. Yarım bırakılmış düşlerimizsin. Biz belki doyamadık insana dair güzelliklerle yaşamaya. Hasretimiz ondandır, bahara hasretimiz ondandır. Sen güldükçe bütün hasretler sona erecek.. Gurbete düşmüştük. Sıla hasretimiz sona erecek. Bizler de insanlık yuvamıza kavuşacağız. Sen bizim çaremizsin çocuk!.

Bak, senin gözlerinle bakınca dünyaya, insanlığa ben de gülüyorum. Kahkahalar atıyorum. Senin gözlerinde muştular görüyorum. Yeni nefesler alıyorum. Tazeleniyorum, yenileniyorum. Ruhum güllerin kokusunu alıyor, yağmurun kokusunu alıyor. Dünya, insan insan kokuyor. Merhamet, sevgi, saygı, edep, umut, barış, özgürlük iklim iklim ruhları yeniliyor. İnsanlık bir çocuğun gözlerinde aydınlanıyor. Bir çocuğun masumiyetinde aklanıyor, paklanıyor.

Sen hep gül çocuk!. Zamansız mekansız masallar anlat bize. İçinde unuttuğumuz insan olsun. İyiler her zaman kazansın, kötüler hep kaybetsin. Senin masalların insanla bitsin. Senin masalların insanlığın yepyeni hikâyelerine dönüşsün. Bir uçurtma uçuralım seninle. Bırakalım gökyüzüne sırlansın. Sırlarını sonsuzluğa savursun. İçinde tüm kötülükleri, gamları, gözyaşlarını da götürsün. Sen hep gül çocuk!. Gül ki bütün insanlık gülsün.

İsmail Zorba
Hamle Gazetesi

http://www.hamlegazetesi.com.tr/sen-hep-gul-cocuk/